YA SETTAR

Musa aleyhisselam Rabb’ine yalvarırken der ki: ‘’Aylardır yaptığımız yağmur duasını kabul buyurmuyorsun,  Rabb’im, neden ola ki? Cevap gelir kendisine: ‘’İçinizde bir gammaz, gıybetçi var da ondan.’’ Musa alehisselam sorar: ‘’Rabb’im, o adam kimse bildir de onu hemen içimizden kovalayıp çıkaralım.’’ Rabb’imizin ikazı dolu cevabı ibretli olur: ‘’Ya Musa, o gammazın kim olduğunu söylersem ben de gammazlık etmiş olmaz mıyım? Ben Azimüşşan gammazları ve gammazlığı asla sevmediğim halde onu ben nasıl yaparım? Şahıs aleyhinde bulunurum?’’ Hazreti Musa mahcubiyetle başını aşağı eğerek gıybetin, dedikodunun Allah yanındaki kötülüğünü düşünür. Bir müddet sonra yine vahy-i ilahi gelir: ‘’Ya Musa, o gammaz öldü. Falan yerde cenazesi kalkacak. Git onun cenazesini kıldır.’’ Günlerdir yaptıkları duaların reddine sebep olan gıybetçinin kim olduğunu merak eden Hazreti Musa koşa koşa gider, bir de bakar ki ortalıkta birkaç tane cenaze beklemekte, bunların içinde gıybetçinin kim olduğu yine bilinmemektedir. Tekrar yalvaran Hazreti Musa: ‘’Ya Rabb’i, der. Bu kadar cenazenin içinde o gammazın kim olduğunu yine bilemedim.’’ Bu defa yine ibretli cevabı alır: ‘’Ya Musa, benim bir sıfatım da ‘Settar’dır. Yani ayıpları örtücüdür. O gammaz kulumun ayıbını senin yanında örtmek için cenazelerin içinde kendisini sakladım. Boşuna araştırma, bulamazsın, bulmaya da mecbur değilsin!

KÖTÜLÜKLERİ UNUT, İYİLİKLERİ HEP HATIRLA

Çölde yolculuk eden iki arkadaş hakkında bir hikaye anlatılır. Yolculuğun bir aşamasında iki arkadaş tartışırlar biri ötekine bir tokat atar. Tokadı yiyenin canı çok yanar ama tek kelime etmez ve kum üzerine şunu yazar: ‘’Bugün en iyi arkadaşım bana tokat attı.’’ Yıkanabilecekleri bir vahaya rastlayana dek yürümeyi sürdürürler. Tokadı yiyen yıkanırken batağa saplanır. Boğulmak üzereyken arkadaşı tarafından kurtarılır. Boğulmak üzere olan arkadaş tam selamete çıktıktan sonra bir kaya parçasına şunu yazar: ‘’Bugün en iyi arkadaşım benim hayatımı kurtardı.’’ Tokadı vuran ve sonra en iyi arkadaşının hayatını kurtaran kişi şöyle der: ‘’Senin canını yaktığımda bunu kum üzerine yazdın ama şimdi kayaya kazıyorsun, neden?’’ Öbür arkadaş ona der ki: ‘’Biri bizi incittiğinde bunu kum üzerine yazmalıyız ki bağışlama rüzgarı estiğinde onu silebilsin. Ama biri bize iyilik yaparsa onu kayaya kazımalıyız ki hiçbir rüzgar yok edemesin.''

*İncinmelerinizi kuma, gördüğünüz iyilikleri kayalara kazımayı öğrenin.*